Uczniowie z niepełnosprawnością mogą się uczyć w każdym typie i rodzaju szkoły
W związku z informacją dotyczącą kształcenia dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością w szkołach, która ukazała się w Magazynie „Integracja” Nr 1/2013 (w artykule „Wybór szkoły”) wyjaśniamy, że uczniowie z niepełnosprawnością mogą się uczyć w każdym typie i rodzaju szkoły. Wybór miejsca kształcenia należy do rodziców/opiekunów prawnych dziecka.
W związku z informacją dotyczącą kształcenia dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością w szkołach, która ukazała się w Magazynie „Integracja” Nr 1/2013 (w artykule „Wybór szkoły”) wyjaśniamy, że:
- uczniowie z niepełnosprawnością mogą się uczyć w każdym typie i rodzaju szkoły; wybór miejsca kształcenia należy do rodziców/opiekunów prawnych dziecka,
- dyrektor obwodowej szkoły podstawowej i obwodowego gimnazjum nie może odmówić przyjęcia dziecka zamieszkałego w obwodzie danej szkoły; w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej, jeśli uczeń spełnia wymagane kryteria, odmowa również nie powinna mieć miejsca,
- jednocześnie, w stosunku do uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dyrektor szkoły zobowiązany jest do zapewnienia mu specjalnej organizacji nauki i metod pracy; ponadto, ma obowiązek zorganizowania dla takiego ucznia zajęć rewalidacyjnych.
Organizację kształcenia specjalnego reguluje art. 71b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze do ustawy.
Zgodnie z powyższymi przepisami, kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież niepełnosprawną, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy, na podstawie orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradniach specjalistycznych.
Kształcenie specjalne dzieci niepełnosprawnych może być prowadzone w ramach wychowania przedszkolnego zorganizowanego w formie kształcenia specjalnego w przedszkolach ogólnodostępnych, integracyjnych, specjalnych, w tym zorganizowanych w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, oddziałach przedszkolnych zorganizowanych w szkołach podstawowych, a także w ośrodkach umożliwiających dzieciom upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, a także dzieciom z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego.
Kształcenie specjalne uczniów niepełnosprawnych może być prowadzone w formie nauki w szkołach ogólnodostępnych, szkołach lub oddziałach integracyjnych, specjalnych oraz w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych i ośrodkach umożliwiających dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, a także dzieciom z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki.
Decyzję o wyborze formy i miejsca kształcenia (ogólne, integracyjne lub specjalne) podejmują rodzice (opiekunowie prawni) dziecka, którzy zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, mają wyłączne prawo do decydowania o swoim dziecku, o ile prawo to nie zostanie im ograniczone lub nie zostaną go pozbawieni.
Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 71b ust. 2 ustawy o systemie oświaty, w zależności od rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego, dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, organizuje się kształcenie i wychowanie, które stosownie do potrzeb umożliwia naukę w dostępnym dla nich zakresie, usprawnianie zaburzonych funkcji, rewalidację, oraz zapewnia specjalistyczną pomoc i opiekę. Oznacza to, że uczniowie niepełnosprawni, niezależnie od miejsca kształcenia, mają prawo do kształcenia specjalnego dostosowanego do ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychicznych.
Praca z uczniem niepełnosprawnym odbywa się w oparciu o indywidualny program edukacyjno–terapeutyczny, zawierający zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów podejmowane wobec dziecka oraz realizację zajęć rewalidacyjnych.
W celu podniesienia efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, poradnictwa i pomocy psychologiczno-pedagogicznej świadczonej uczniom, ich rodzicom i nauczycielom, wprowadzono zmiany w przepisach, które podkreślają indywidualne podejście do dziecka potrzebującego wsparcia w rozwijaniu zdolności i zainteresowań czy pokonywaniu trudności, udzielanego jak najbliżej miejsca edukacji - w jego przedszkolu, szkole lub placówce systemu oświaty. Wśród uczniów wymagających w szczególności objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w procesie kształcenia i wychowania wskazano uczniów niepełnosprawnych.
Wszystkich zainteresowanych, jak również Redakcję Magazynu „Integracja” i autora artykułu przepraszamy, za przekazanie Magazynowi nieprecyzyjnej informacji.
Jednocześnie w przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z zagadnieniem uczęszczania dzieci niepełnosprawnych do szkół ogólnodostępnych prosimy o kontakt pod nr telefonu: 22 551 24 00 wew. 3111.